 In de herfstvakantie bespraken Timo en ik onze reiswensen. Er kwamen twee lánge rijen met bestemmingen uit, die soms overlapten, soms niet. In beide lijstjes stond Schotland. Nou gaan we eigenlijk altijd met zijn tweetjes op vakantie of los van elkaar met anderen: ik ga bijvoorbeeld met mijn moeder en hij gaat skiën met zijn zus. We zijn nog nooit samen met een ander stel op vakantie geweest en daar is verandering in gekomen. Samen met Sjoerd en Marle hebben we Edinburgh en de omgeving gezien in 4 dagen. Marle was er al vaker geweest en Sjoerd is met haar wel in Schotland geweest, maar niet in deze stad. In dit verslag kun je weer lezen wat we hebben gedaan, wat we ervan vonden en wat alles kostte. Als er linkjes naar een andere website zijn, zie je dat aan een onderstreept woord. Je kunt er niet betalen met de Euro, maar met Britse ponden. De pond schommelt nogal, maar hij stond afgelopen weekend op € 1,17. We hebben het appartement via Booking.com betaald: van 22 december tot 25 december voor € 358,23. Twee slaapkamers, twee badkamers en een woonkamer met open keuken op een kwartier lopen van de toeristische binnenstad. De retourvlucht met KLM kostte € 73,32 pp zonder incheckkoffers: we hadden alleen zo'n handbagagekoffertje mee.  Het Verenigd Koninkrijk doet dingen afwijkend van het vaste land van Europa: ze rijden links en ze meten in yards en miles. Ik houd me normaal niet zo bezig met de indeling van het land dat ik Engeland noem, maar als je naar Edinburgh gaat, word je toch wel nieuwsgierig: hoe zit dat nou precies met Schotland, Engeland en Groot-Brittannië? Edinburgh is de op één na grootste stad van Schotland. Hieronder zie je plaatjes die ik van internet heb gehaald (als je erop klikt, kom je bij de bron). Het is nu eind 2019 en we zitten nog steeds midden in de Brexit. Het Verenigd Koninkrijk (hieronder de rode lijn) wil vertrekken uit de Europese Unie, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. De meeste Schotten willen helemaal niet weg uit de EU. Wil je hier meer over weten? Lees dan dit stuk. Of laat het lekker zitten en ga gewoon genieten van de stad.    Zondag 22 december We hadden heel prettige reistijden: - 7:15 uur opstaan - 8:15 uur vertrekken - 9:50 uur bij P3 (gereserveerd voor € 21,- per auto) - 10:00 uur met de shuttlebus - 10:30 uur een vertrekstempel in mijn paspoort (daar moet je wel om vragen bij de marechaussee) - 10:45 uur een drankje op weg naar de gate - 11:40 uur boarden - 12:15 uur vliegen - een uurtje terug in de tijd (het is in Schotland een uur vroeger dan in Nederland) - 12:41 uur het trapje af vanuit het vliegtuig Eigenlijk ging alles soepel: de vlucht was fijn, het was droog toen we in de transferbus stapten, we hadden een best wel snelle rij bij de paspoortcontrole, ik kreeg helaas geen Schotse stempel, we konden meteen in het eerste taxibusje stappen, we werden netjes voor de deur van het appartement afgezet. Het vliegveld ligt zo'n 7 mijl van het appartement en dat is 20 minuten rijden: dat taxibusje kostte £ 25,- De gastheer van het appartement gaf ons de sleutel en we hoefden geen borg te betalen omdat we er niet uitzagen als feestgangers.    Op mijn lijstje met bezienswaardigheden van Edinburgh staat ook de eenhoorn. Waarom? Toen ik op internet mijn vakantie ging voorbereiden, las ik ergens dat de eenhoorn het nationale dier van Schotland is. Verder zoekend kwam ik erachter dat het fabeldier ook nog eens negen keer voorkomt in de Bijbel. Dat vond ik samen zó intrigerend dat ik zocht waar ik dan een eenhoornafbeelding of -beeld kon tegenkomen in de stad, maar daar was weinig informatie over. De enige plek die ik vond op internet, was op de entreepilaren van The Meadows. Toen we dus naar het centrum liepen om ongeveer half drie, gingen we via het grote park The Meadows en meteen daar bij de hoek zagen we de eenhoorns bovenop de pilaren staan! Supertof. Lopend door Edinburgh zagen we nog veel meer eenhoorns! Wil jij ook eenhoorns spotten in Edinburgh? Check dan even mijn plattegrondje.      Vanaf de Meadows liepen we naar de Greyfriars Kirk. Daarvoor staat een beeldje van een hondje, met een mooi verhaal. Hij werd beroemd omdat hij volgens de overlevering veertien jaar lang het graf van zijn baas op de begraafplaats Greyfriars bleef bewaken. We zijn wel vaker op begraafplaatsen tijdens vakanties, maar deze keer was het bijzonder, omdat de namen van de overledenenen soms namen zijn die voorkomen in de originele (dus Engelstalige) Harry Potter-reeks. Er ligt een Thomas Riddle begraven (Marten Vilijn) en een McGonagall (Minerva Anderling). Op internet kun je in een aflevering van 3opReis zien dat schrijfster J.K. Rowling haar eerste boek voornamelijk schreef in het café Elephant Room, dat uitzicht biedt op die begraafplaats en George Hariot's School, waar Hogwarts op gebaseerd zou zijn.    De volgende toeristenplek is Victoria Street die overgaat in West Bow: één van de straten die je steeds op Pinterest voorbij ziet komen als je zoekt naar Edinburgh. Er is een laag gedeelte en hoger een terrasgedeelte. De winkeltjes beneden zijn allemaal mooi gekleurd en het hoogteverschil met een bocht maken dit een fotogenieke straat. Ze zeggen dat dit de inspiratie was voor Diagon Alley (de Wegisweg)... Als je onderaan bent, kom je uit op de Grassmarket en hier gingen we bij The White Hart Inn eten. Het was buiten koud: zo'n vier graden, dus een heerlijk warm soepje voor £ 4,95 pp en wat knoflookbrood voor £ 3,99 per twee personen gingen er wel in. Een cola kost £ 2,55 en voor een halve liter cider betaal je £ 4,95.   Edinburgh ligt best noordelijk en dat betekent dat het vroeg donker wordt. Zo rondom de kortste dag (21 december) gaat om kwart voor vier de zon al onder en in de praktijk is het dan om half vijf al pikdonker, dus toen we naar buiten liepen, leek het al nacht. We namen de trappen (Castle Wynd South) naar de Castlehill, omdat we vanaf het plein bij Castle Rock van het uitzicht wilden genieten. Helaas was er deze avond een lichtshow en daar moest je kaartjes voor hebben, die wij niet hadden en niet wilden betalen. Daarom liepen we door over de Royal Mile. Er stond een rij voor de St. Giles Cathedral, dus daar gingen we nu niet naar binnen. We liepen via Cockburn Street door naar de Princess Street Gardens waar de kerstmarkt van Edinburgh wordt gehouden. Het was er heel mooi en kerstachtig, vanwege alle lichtjes, maar het was ook heel erg druk. De kraampjes waren vooral voor eten, alcoholische dranken en (kerst)souvenirs. Er was ook een soort kermis, met reuzenrad, superhoge zweefmolen en een spin.     Voor vertrek hadden we gekeken naar de mogelijkheid om cabaret te bekijken in Edinburgh: het is hier in normale werkweken heel normaal om na je werk de kroeg in te duiken en er wordt dan in pubs ook veel live muziek gespeeld of aan cabaret gedaan, dat hier stand-up comedy heet. The Stand is een comedy club die hoog aangeschreven staat en op deze zondagavond waren ze open. We liepen dus naar die wijk en gingen lekker eten bij The Magnum Restaurant and Bar. Onze hoofdgerechten kostten allemaal tussen de 15 en 18 pond. Een colaatje kreeg je voor £ 2,65 en een halve liter cider kostte £ 5,50. Het eten was heerlijk, de comedy club was helaas al zo vol dat we moesten staan. Daar hadden we geen trek in, want we hadden al de hele middag gewandeld. Onverrichter zake keerden we terug naar het appartement, maar niet voordat we bij een supermarkt even wat lekkers gekocht hadden (o.a. chips, snoep, cola, wijn en bananen voor zo'n £ 15). Om ervoor te zorgen dat we de volgende dag een rondleiding konden meemaken in de 'closes' heeft Marle die avond nog online 4 kaarten geboekt voor maandag om half één 's middags. Volgens mij sliep ik om half elf al.  Maandag 23 december Uitslapen zonder wekker is er natuurlijk niet bij als je maar 4 dagen in een stad bent. We spraken af dat we allemaal om 10:00 uur klaar zouden zijn om te gaan ontbijten in een tentje in de buurt. Dat werd Don't Tell Mama. Timo en ik namen samen het Mediterraanse ontbijt, Marle at een yoghurt-bowl en Sjoerd een luxe belegde boterham. Samen met thee, koffie, een smoothy en water kostte dat ontbijt ons £ 31,- en we hadden ruim voldoende. Om 11 uur nog even rustig terug naar het appartement om tanden te poetsen en een rugzakje te pakken voor deze dag. Om 12:00 uur lopend naar de stad, waar we de Real Mary King's Close Tour gingen doen. Wat is dat nou precies? Hier onder zie je een oude plattegrond van Edinburgh: links Castle Rock en daar vandaan the High Road (hoofdweg) met daarvanaf allemaal superkleine straatjes, closes genaamd. Die werden vaak genoemd naar iemand die daar woonde of naar een beroep. Je hebt dus Advocates Close, Old Fishmarket's Close, maar ook Byres' Close en Jackson's Close. Allemaal precies breed genoeg voor en paard met een karretje erachter. Je kunt je voorstellen dat de closes die dichtbij Castle Rock waren, heel steil naar beneden liepen, van de heuvel af. De bebouwing werd op een gegeven moment steeds hoger, omdat er steeds meer mensen woonden in Edinburgh en er niet buiten de stadsmuren gebouwd werd. Dat betekende rond 1650 dat er bovenop de bestaande huizen gewoon een nieuwe laag werd gebouwd. Op het punt van Mary King's Close werden de onderliggende closes afgesloten omdat The Royal Exchange erop gebouwd werd. Eeuwenlang was dit stukje geschiedenis afgesloten van de buitenwereld, maar in 2003 is het weer geopend en nu kun je (begeleid en zonder foto's) een rondleiding krijgen. Die duurt een uur en een kwartier en hij kost £ 16,50 pp.  Na de rondleiding liepen we nu wel naar het plein van Castle Rock, daar was nu geen lichtshow, dus vrij toegankelijk, mooi uitzicht, fijn zonnetje! Daarna naar de St. Giles, daar was nu geen rij, dus binnen was ik zwaar onder de indruk van de prachtige glas-in-loodramen en het blauwe plafond. De entree is gratis, je mag en donatie doen en als je foto's wilt maken, moet je een vrijstelling kopen van £ 2 pp. Dat is wel netjes, want je wilt hier foto's maken. Vervolgens lekker gegeten bij Angels with Bagpipes. Voor vier personen kostte onze late lunch £ 69,- in totaal.        Inmiddels was het bijna vier uur, de zon was onder en het werd donker. Sjoerd en Marle gingen ontbijtboodschappen doen en die naar het appartement brengen, Timo en ik wilden eigenlijk het Scott Monument beklimmen, maar dat was al gesloten om half drie. Daarom liepen we even naar Cockburn Street voor een fotomomentje van het prachtige vierkante torentje op een rond huis en door richting Calton Hill: een heuvel met daarop allemaal monumenten, een sterrenwacht en een restaurant. Vanaf daar had je een mooi uitzicht over de donker wordende stad met de (kerst)verlichting. Alles was werkelijk schitterend.    We liepen terug naar het appartement, rustten even uit en reserveerden online een huurauto voor de volgende twee dagen. Daarna gingen we lekker vroeg met een taxi naar The Stand, zodat we niet weer te laat waren. De entree kostte maar £ 3,- pp, we konden achteraan zitten, het werd druk, we aten chickenstrips en patat, we dronken cola, bier en cider en we hadden voor ongeveer £ 20pp in totaal een toffe avond. Oké, ik kon niet alles helemaal verstaan, want iemand die murmelt in een vreemde taal is al lastig te snappen en het Schotse accent maakt het niet makkelijker, maar er waren 7 verschillende grappenmakers plus een grappige presentator en het was in zijn geheel vermakelijk en grotendeels echt grappig. We liepen terug naar huis en om 23:30 uur deed ik het licht uit.    Dinsdag 24 december Niet alleen Edinburgh is mooi: de omgeving is al snel indrukwekkend. Daarom stonden we vroeg op, namen we een taxi naar het vliegveld en huurden we bij Sixt voor € 235,20 een Renault Capture. 5-deurs, handgeschakeld, diesel. Een Britse auto, want de bestuurder (Sjoerd) zat rechts! Dit werd de route. We reden van Edinburgh naar Perth via de snelweg, daarna het Cairngorms National Park in. Hier zijn bergen met sneeuw erop! Er was zelfs een skidorp Glenshee, waar we soep, gebak en thee namen voor £ 15,85. Bij Balmoral Castle zijn we ook gestopt, maar helaas was dat gesloten voor publiek en het is zover van de openbare weg dat je er ook geen foto's van kunt maken. Ja, van het hek wel. Dunnottar Castle hebben we wel uitgebreid gefotografeerd: lekker dramatisch op een rots in de zee... Onderweg hebben we deze dag veel foto's gemaakt van bruggen, bergen, herten, mist tussen de bomen, beken, sneeuw en kastelen. Soms vanuit de rijdende auto, soms op een parkeerplek, soms heel ver ingezoomd. Sjoerd reed ons veilig terug in het donker, in het miezerweer, aan de linkerkant van de weg. Chapeau! Om acht uur 's avonds was de auto in de (gratis) parkeergarage onder ons appartement geparkeerd en zaten we 50 meter verderop bij Nutan's lekker indiaas te eten. Voor £ 65 hadden we allemaal onze buik vol met warm, kruidig en smakelijk eten. De kok/gastvrouw kreeg van ons een ruime fooi, omdat ze op kerstdag eten geeft aan de dak- en thuislozen. Het was pas half tien toen ik naar bed ging, ik had de hele dag in de auto gezeten, dus weinig acitiviteit, maar ik was kapot. De rest ging nog spelletjes doen aan tafel, maar ik heb ze niet meer gehoord.     .              Woensdag 25 december Bij Nutan's hoorden we gisteren dat de taxi's het dubbele tarief rekenen op Kerst, dus we waren blij dat we de huurauto een dag langer hebben gehouden en nu rustig zelf konden rijden. Deze middag om 17:05 vlogen we pas, dus terugrekenend betekende dat rond drie uur op het vliegveld zijn en om ongeveer half drie vertrekken uit Edinburgh. Dat gaf genoeg tijd om eerst nog Arthur's seat te beklimmen! Het was vandaag droog en helder weer, dus de berg die boven de stad uit steekt zou wel een schitterend uitzicht geven. We hebben eerst 'thuis' ontbeten, de koffertjes weer ingepakt en het appartement opgeruimd. Om 11:15 uur hadden we de Dunsapie Loch Car Park ingevuld op Waze, maar helaas, er was een hek dicht en we konden niet om de heuvel heen rijden via Queens Drive. Daarom stonden we noodgedwongen op de parkeerplaats bij Palace of Holyroodhouse. Het was inderdaad lekker zonnig, maar de zon stond heel laag aan de hemel in dit jaargetijde, waardoor het in de schaduw van de berg donker en koud bleef. Het was er ook druk! De paden waren voornamelijk modderig en glad, waardoor het klimmen moeizaam ging. Dat weerhield veel mensen er niet van om op deze kerstdag de top te bereiken. Het uitzicht was dan ook schitterend.          Toen we die heuvels van Holyrood Park bekommen hadden, kregen we wel trek. Daarom liepen we langs het Palace of Holyroodhouse de Royal Mile op, maar het was natuurlijk Kerst, dus veel pubs en restaurants waren dicht! Gelukkig had één herberg nog wel plaats voor deze berggeitjes: The Tolbooth Tavern had een kerstmenu van twee gangen voor bijna 40 pond, maar toen wij allemaal hetzelfde champignonsoepje bestelden, kregen we die voor maar £ 4,65 pp. Toch lief. We hadden teruggerekend vanaf het vliegen, tijd voor de handbagagecontrole, auto afgeven bij Sixt, tanken (£ 31) en rijden naar het vliegveld. Dat betekende dat we rond half drie moesten vertrekken en de ober deed erg zijn best. Het is gelukt. Bedankt, Sjoerd en Marle! Het was leuk.    Conclusie: Edinburgh is tof. Moet je ook eens naar toe. Heb je vragen of vond je het verslag leuk om te lezen? Laat dan alsjeblieft een berichtje achter in mijn gastenboek, waarin je aangeeft dat je het verhaal van Edinburgh 2019 hebt gelezen. |
