Ook bij dit reisverslag zijn alle
onderstreepte woorden gelinkt naar een gerelateerde pagina.
Klik op de Eiffeltoren voor een grote plattegrond
Thalys
Ons Hotel France Louvre ***
Fonteinen voor Hotel de Ville
Volwassenen: € 12 tot de top
pap en mam op de Eiffeltoren, tweede etage
Eiffeltoren
Obelisk en nulmeridiaan in Saint Sulpice
Verticale tuin
Twee pyramides
Prachtige galerij
Een Arago-plaatje
Notre Dame vanuit de tuin
een gedeelte van de voorgevel
Marialichtjes
Alle belangrijke gebouwen zijn 's avonds verlicht
De Sacré-Coeur
Een zijstraatje met souvenirwinkeltjes
Een ingang van het ondergrondse
winkelcentrum
Gare du Nord, Paris
Ingang van de Metro |
|
Zoals je in mijn andere reisverslagen
kan lezen, bezoek ik met mijn ouders grote steden in Europa. Als
eerste hebben we
Rome gezien, daarna
Londen en nu is
Parijs aan de
beurt!
Mijn ouders zijn beide 65+ en ze zijn minder goed ter been dan ik.
We zoeken dus de weg van de minste weerstand. Niet te ver lopen,
weinig trappen beklimmen, veel zien! Mijn ouders en ik houden wel
van de toeristische trekpleisters, maar we komen niet in Parijs om
te winkelen.
Ik heb eerst op internet veel gezocht, maar de combinatiereizen met
hotel en trein waren meestal 3 of 4 dagen. Wij willen 5 dagen Parijs,
omdat je eigenlijk al twee dagen kwijt bent met reizen. Een mailtje
naar
Globe
Reisbureau met alle wensen en voilá een paar aanbiedingen
van leuke hotels.
Ik heb een
goede stadskaart gekocht bij de ANWB.
Hij is geplastificeerd en kan dus tegen een regenbui of colaatje.
Kosten: € 7,95 voor niet-leden. Aan de hand van de kaart zoeken we een
hotel
midden in het centrum. En hier begint de voorpret! De
combinatiereis is geboekt door Globe, maar het is een reis van
OAD.
We slapen in
Hotel France Louvre ***. Drie
sterren betekent niet dat je een grote kamer krijgt. Net als in
Londen is de ruimte schaars en duur en dus zijn kamers klein.
De treinkaartjes van
Thalys gelden
van ieder station in Nederland naar Parijs. Er wordt alleen
aangegeven via welk station we reizen. Mijn ouders reizen vanuit
Varsseveld en ik vanuit Zwolle. We reizen samen vanaf Rotterdam,
waar we de Thalys instappen.
Donderdag 24 april
De Thalys rijdt enkele
keren per dag naar Parijs. Omdat we iets eerder van huis vertrekken, hebben we in
Rotterdam nog even de tijd om rustig te lunchen voor we weggaan.
Bovendien hebben we zo een buffer; als onze eigen trein vertraging
heeft, missen we de gereserveerde plekken in de Thalys van 13.26 uur niet.
Mijn ouders hebben de Thalys eens goed bekeken toen zij een keer in
Rotterdam waren. Het is een trein waarbij veel stoelen achter elkaar
zijn gezet zoals in een bus. Daar houden we niet van en we hebben
meteen gevraagd of het mogelijk is om in zo'n 4-plek (tafelplaats)
te zitten. Helaas kunnen we dit alleen als voorkeur aangeven en
wordt het niet vastgelegd. Maar het is gelukt en we zitten met zijn
drieën aan een tafelplaats.
Volgens de brochure rijdt de trein tussen Brussel en Parijs wel 300
kilometer per uur. Nou dat doet hij om de verloren tijd tót Brussel
in te halen. Want hij rijdt lángzaam!
Aangekomen op Gare du Nord om 16.35uur, willen we met de metro naar
het Hotel. Dat kan prima, want we hebben drie
Paris Visite kaarten gekocht voor
€ 27,- per stuk. Dit
zijn openbaarvervoerskaartjes die gelden in trein, bus en metro,
binnen een bepaald gebied. Die van ons zijn 5 dagen geldig dus we
maken er meteen gebruik van. Het valt tegen dat in Parijs zo weinig
roltrappen en liften te vinden zijn. Er is een hele stad aan
metrolijnen onder de grond, maar weinig hulp voor de ouderen. Dat
viel me in Londen ook al tegen.
Het eerste metrokaartjescontroleapparaat loopt meteen vast bij
het eerste kaartje. Het is druk in het spitsuur, dus er komt direct
een meneer van de metro naar ons toe om te helpen. Zeer vriendelijk,
maar geen woord Engels. Ook zijn collega kan me maar moeilijk
duidelijk maken wat er gaat gebeuren. Gelukkig heb ik mijn Franse
boekje bij me en snap ik vrij snel dat ze gewoon zeggen dat het
kaartje vast zit en dat la reparateur er aan komt. Het duurt tien
minuutjes, zij opent de machine, trekt het kaartje eruit en wij
kunnen verder. Horen deze kaartjes dan niet in die machine? Jazeker
wel, maar dit was eenmalig.
De wandeling vanaf de metrostop is láng! Ons hotel ligt aan de Rue
du Rivoli maar je kan op een kaart niet zien waar nummer 40 zich
bevindt. We lopen wel een kilometer met onze koffers maar dan zijn
we er nét voor 18.00 uur. Fijne kamers, fijne bedden, even een
beetje bijkomen en dan lekker eten. Om 19 uur hebben we één buitje.
Verder alleen schitterend weer gehad.
Na het diner lopen we meteen een rondje. We komen langs de kerk St.
Gervais waarvan ik de toren kan zien uit mijn hotelkamer. We lopen
verder langs de Seine en over de eilandjes in de Seine: Ile de la
Cité en Ile Saint-Louis. De Notre Dame ziet er van buiten al
prachtig uit! We gaan hem later van binnen bekijken.
Vrijdag 25 april
We willen in Parijs in ieder geval de volgende dingen zien:
-
Eiffeltoren
-
Sacré-Coeur
-
Notre Dame
-
het Louvre (vanwege
de Mona Lisa)
-
de Arc de Triomphe
-
Église Saint-Sulpice
(vanwege de Da Vinci Code)
- een lichttour
Het ontbijt in Hotel France Louvre
is tussen 7 en 11 uur. Lekker ruim. We
beginnen vandaag bij het symbool van Parijs: de Eiffeltoren. Het is schitterend weer en we nemen de metro er naar toe. Helaas is
de metro stuk en moeten we de bus nemen. Dat is nog niet gemakkelijk!
Probeer maar eens de juiste bushalte te vinden, als men zegt: bij
het Hotel de Ville links. Het Hotel de Ville (stadhuis) beslaat een
compleet blok huizen! Als je links gaat, kom je op een plein waar
geen verkeer komt. Het was erg lastig, maar het is gelukt.
Rechtstreekse bus nr. 72 stopt ongeveer naast de Eiffeltoren. Het is
inmiddels bijna 11 uur en het is er drúk. De rij tot de lift duurt 5
kwartier.
Op een matrixscherm staat dat de top gesloten is. Dat is erg jammer!
Dan maar een liftkaartje tot de tweede etage (€ 7,60 pp). Het is een
prachtig bouwwerk dat monumentaal boven de stad uittorent. We hadden
schitterend weer en het uitzicht was net zo mooi.
Na een rondje op de tweede etage, zien we een lange rij. Blijkbaar
is de top weer geopend en we gaan direct in de rij staan. We vragen
waarom hij eerst gesloten was. De uitleg: er kan maar een maximum
aantal personen boven zijn. Als er teveel mensen zijn, sluiten ze
tijdelijk, tot er weer mensen bij kunnen. Deze tweede lift brengt
ons helemaal tot bovenin. Wat is het hier gááf!! We kunnen
ontzettend ver kijken.
De schaduw van de Eiffeltoren en de toren zelf vanaf de top
We moeten weer in de rij voor de lift naar beneden. Dat is een lange
rij, maar op de tweede verdieping is het maar kort. We nemen beneden
onze lunch en lopen rustig door het park om nog wat foto's te maken.
Ik heb het wereldberoemde
boek de Da Vinci Code gelezen en
ben best benieuwd naar de kerk Saint Sulpice, waar de sluitsteen
naar het mysterie zou liggen. Het is een belangrijke plek in het
boek. We nemen bus 87 en die brengt ons zonder overstappen van de
Eiffeltoren naar de Saint Sulpice. Deze kerk staat helaas in de
steigers en het plein is dit weekend vol met kraampjes in het thema
Helsinki. Toch is het in de kerk zelf relatief rustig.
De obelisk waar het in het boek over gaat, is makkelijk te vinden.
Door de obelisk loopt een koperen lijn door tot op de vloer, de Rose Ligne, die vroeger
als meridiaan is berekend (bij het Louvre kom ik hier op terug).
In mijn beste Frans vraag ik op het terras om drie maal appelsap.
De ober vraagt of ik er een glas bij wil, ja graag. Als ik drie
glazen met ijs erin krijg, gooi ik het ijs van mijn ouders bij in
mijn glas, want zij houden daar niet zo van.
Vraagt die ober verontwaardigd waarom ik dan ja zeg tegen glace.
Maar ik dacht dat ik een glass (Engels) kreeg. Neen, dat is een
verre (uitspraak: vèr). Ja maar ik dacht dat vèr groen betekende!
Neen, dat is vert (uitspraak vèr). Een verwarring die snel ontstaat
als er drie vertalingen bij elkaar gevoegd worden. Gelukkig
kan iedereen in de horeca in Parijs wél Engels, dus we kunnen er wel
om lachen.
Het Hotel France Louvre heeft 24uurs receptie. Dat betekent dat je
in 5 dagen al gauw 5 verschillende receptionisten hebt. Toen ik één
van hen vroeg naar de lichttour met de bus, keek hij me wazig aan.
Hij kende alleen de tour met de boot. Ik heb een uurtje
rondgezworven en ben uiteindelijk met een folder waar de bustour in
stond weer terug gekomen. Inmiddels was er een andere receptioniste
en zij heeft heel netjes voor ons de bustour Illuminations geboekt.
Het kost € 22,- pp en je kunt
hier meer informatie vinden. We
gaan morgenavond en omdat het zomertijd is, nemen we de tour van
21.30 uur. Anders is het niet donker genoeg.
's Avonds liep ik nog wat rond in de wijk achter het hotel en daar
zag ik een prachtige wand, begroeid met planten. Het toeval wil, dat
ik speciaal voor dit bezoek aan Parijs het adres van twee 'verticale
tuinen' had opgeschreven om dit bijzondere fenomeen te
zien. Het Musée du Quai Branly is begroeid en een binnentuin van het
hotel Pershing Hall ook. Deze twee kon ik overslaan, omdat ik het
prachtige BHV Homme heb gezien.
Zaterdag 26 april
Wij houden niet van in
de rij staan. Goed, we zijn toeristen dus vaak ontkom je er niet
aan. Maar soms kun je het geluk een handje helpen. Door bijvoorbeeld
via internet alvast kaarten te kopen voor het
Louvre.
Pas op: de
website van het Louvre is alleen in
Frans, Engels en Japans. Internetprijs per
kaartje: € 9,- + € 1,10 administratiekosten. Let ook op dat je het
kaartje koopt dat je hebben wilt: wij willen alléén de hoogtepunten
(Mona Lisa e.d.) zien en niet de rest van de tentoonstellingen. Verder
zijn er nog goedkopere kaartjes te bestellen als je alleen 's avonds
komt.
Trouwens; op de eerste zondag van de maand kun je gratis naar
binnen! Het zal wel stervensdruk zijn, maar het is wél gratis...
Op Ticketweb moet je je gegevens invullen en dan komt
er een scherm dat je moet printen. Doe dat. Vervolgens word je in
het systeem gezet met je e-mailadres en
een zelfgekozen wachtwoord. Dat heb je niet meer nodig tenzij je
nogmaals kaarten wil kopen via ticketweb.
Je hebt nu op dat vel papier de bankgegevens van het Louvre staan. Ik heb
via internetbankieren (buitenlandse betalingen) het geld overgemaakt
(administratiekosten delen) en met spanning afgewacht. Twee weken
erna kwam er een brief waarvoor ik moest tekenen: de drie tickets!!
Het
Louvre gaat open om 9.00 uur. Wij
waren al op het plein om half negen en het was er lekker rustig. We
konden mooie foto's maken van de glazen piramides en het gebouw
zelf. Er staat al snel een rij bij de ingang in de piramide op het
plein. Maar onze kaartjes zijn geldig vanaf een andere ingang. Onze
tassen worden gescand en we kunnen zo doorlopen. We zien direct al
dat het hier zó groot is, dat het aantal bezoekers amper terug te
vinden is.
Het Louvre is een prachtig paleis dat ook aan de binnenkant niet
misstaat naast bijvoorbeeld de Vaticaanse musea. Alle plafonds zijn
prachtig bewerkt met goud of beschilderd. Het is zelf een feest om
doorheen te wandelen.
Het Louvre is ook groot. Erg groot zelfs. Je kunt er makkelijk een
dag in verdwalen maar je kunt ook van te voren opzoeken waar de
hoogtepunten zich bevinden (voor ons:
Nike,
Venus van Milo,
Mona
Lisa) en daar naar toe lopen. We komen door een gang waar allemaal
schilderijen met Bijbelfragmenten hangen. Mijn moeder kan (zonder de
uitsluitend Franstalige bordjes te lezen) bij praktisch ieder
schilderij vertellen waar het over gaat. Knap!
De Mona Lisa is mooi, maar net zo als op
de plaatjes. Ik had stiekem een beetje meer mysterie of pracht
verwacht. Maar goed, het gaat vooral ook om het idéé 'ik heb de Mona
Lisa gezien'. En dat is vervuld. Het is net iets over 12 als we naar
buiten lopen.
De nulmeridiaan die in de Saint Sulpice te vinden is als koperen
lijn, is ook nog op een andere manier behouden. Dit moet ik even
uitleggen aan de hand van informatie die ik op internet vond. De
Fransman
Francois Arago was wetenschapper en
politicus. Hij heeft ooit de meridiaan door Parijs berekend. Zijn
bronzen standbeeld is in de Tweede Wereldoorlog door Duitsers
omgesmolten. In de jaren 80 is er een prijsvraag uitgeschreven om
een nieuw monument te verzinnen. De Nederlander Jan Dibbets heeft
gewonnen met een serie bronzen plaatjes die op willekeurige plaatsen
op de meridiaan in de vloer gemaakt zijn. Ik vind het een
prachtige nagedachtenis en ik ben blij dat ik twee plaatjes heb gezien.
Nieuwslezer Philip Freriks woont in Parijs en heeft een leuk boek
geschreven over deze 'route'. Het heet: "De meridiaan van Parijs" en
je kunt het
HIER kopen.
We eten even een broodje op het plein met de piramides en gaan dan
met de metro terug naar het hotel. Na een
siësta zijn we om 15 uur weer fit.
We lopen eerst naar het bureau dat ons vanavond een lichttour
verzorgt. Daarna lopen we verder naar de Notre Dame.
Het is prachtig weer, het is zaterdag, alle Fransen zijn vrij en het
is overal heerlijk. Straatmuziek, mensen die picknicken en een plein
met een lange rij voor de
Notre Dame. We gaan er maar in
staan (want we willen toch naar binnen) en het loopt goed door.
Wát een prachtige kerk is dit. Hij is mooi door grootsheid. Als je
puur naar het bouwwerk kijkt en je vergelijkt het met kerken in
Rome, steekt de Notre Dame er wat kaal bij af. Hier is geen overdaad
aan kleur door marmergebruik. Hier zijn maar enkele heiligenbeelden.
Maar het is hier sober en majestueus van stijl. Je mag er wel foto's
maken, maar niet flitsen. De zon straalt als afgesproken prachtig
door de bijzondere glas-in-loodramen en je móet het een keer gezien
hebben.
Op de terugweg nemen we nog even lekker kleine pannekoekjes met
suiker en dan weer terug naar het hotel. We moeten nog laat door
vanavond vanwege de lichttour, dus we lassen een extra pauze in. Om
19 uur gaan we eten, maar nu nog even rust.
Vanavond gaan we met de lichttour! Het
heet Illuminations en kaartjes kun je ook direct bij
je reisbureau regelen.
Informatie (of direct boeken?) op deze
website. Wij wisten zo ver
van te voren nog niet wat voor weer het zou zijn, dus doen we het
ter plekke. Er is een mogelijkheid om bij het hotel opgehaald en
thuisgebracht te worden door een shuttlebusje. Dat kost € 20 pp
extra, bij op de € 22,- per kaartje! We gaan wel met de taxi terug.
Vervolgens merken we dat het écht duwen en trekken is bij die bus.
Het is een bus met open dak, waardoor je bovenop erg mooi uitzicht
hebt en goede foto's kan maken. Het maakt niet uit wanneer je de
reservering maakt, het maakt niet uit vanaf hoe laat je staat te
wachten, als die bus eraan komt, moet je rennen. Ik sluip mezelf
geniepig door de menigte naar voren en roep dan dat mijn ouders bij
het kaartje horen. We gaan snel naar boven en kunnen nog achter het
scherm zitten, waardoor je minder kou en tocht hebt.
In de bus krijg je oordopjes aangereikt, die je toegang geven tot
ont-zet-tend slecht geluid van een bandje met gids in het Engels of Frans. Je
kan beter helemaal niet luisteren want het is vreselijk. Máár je
kan wel álles zien in het prachtige avondlicht. De bus stopt op
sommige plaatsen netjes voor een fotomomentje. Vooral de
Eiffeltoren is een lust voor het oog; hij is niet alleen verlicht
van buiten, maar ook OP de toren zitten allemaal lampjes. Die kunnen
knipperen alsof hij een gigantisch statisch vuurwerkproject is. Het
is prachtig.
De wijk waarin de Moulin Rouge staat, stond vroeger bekend als rosse
buurt met dubieuze tentjes. Tegenwoordig zijn er steeds meer hippe
clubs en is het er op deze zomerse zaterdagavond stervensdruk. Een groot gedeelte van ons
busgezelschap komt dan ook niet meer binnen na de fotostop en we
gaan met een halflege bus weer weg. Die rijdt hárd naar het
eindpunt, waar hij 20 minuten te laat aankomt. Géén probleem; wij
nemen gewoon weer een taxi terug. Deze is ter plekke aangehouden
(dus niet gereserveerd) en kost maar € 6,- per ritje! Het wordt
steeds goedkoper!
Morgen is het zondag, dan staat alleen de Sacré-Coeur op het
programma. Eerst lekker uitslapen dus.
Zondag 27 april
Ondanks ons voornemen om uit te slapen, zijn we vroeg op en we
hebben we al om 10 uur gewassen en gestreken
het ontbijt achter de kiezen.
De Sacré-Coeur is een Basiliek en hij is op een heuvel gebouwd.
Als je de metro neemt, kun je op vier plaatsen rondom de heuvel
uitstappen. Dan kom je boven door 237 treden te beklimmen óf je
neemt de minimetro die naast de trappen loopt. Kosten: één metrokaartje (maar wij hebben die
openbaarvervoerkaart
voor vijf dagen, dus dat is gratis).
Als we bij één van de metrohaltes
aankomen, zie ik een hoge heuvel en een bordje met een pijl: die
kant moeten we op. Ik heb er nooit aan gedacht dat je éérst de
heuvel op moet lopen en daarná nog een keer met die
trappen/metrolijntje. Dus de eerste de beste taxi wordt aangehouden
en die brengt ons prachtig naar boven. Precies op de plek waar ook
het minimetrolijntje boven stopt. Weer € 6,- voor drie personen.
We moeten al direct naar het toilet.
De enige toiletten zijn twee stuks openbare toiletten, die een
behoorlijke hoeveelheid mensen zien per dag. Toch is het niet erg
smerig.
Hierboven heb je prachtig uitzicht over Parijs. Het is het hoogste
punt ná de Eiffeltoren.
De kerk is wit en straalt in de zon. Hij is gebouwd van stenen uit
Chateau-Landon die calciet afscheiden als het regent, waardoor de
muren bleken. Hij blijft dus eeuwig wit.
Binnen is een mis bezig; de banken zitten goed vol! Als toerist mag
je in stilte de buitenste ring van de kerk bekijken. Wel doorlopen
hoor! In een koepel boven het altaar is een mooi en ontzettend groot
mozaïek gemaakt, maar binnen mag je geen foto's maken. Verder is er
binnen ook niet zo veel te zien, het is vooral weer groot en wit.
Deze kerk is van buiten gewoon beter dan van binnen.
We lopen een rondje om de kerk en komen langs de één-na-oudste kerk
van Parijs,
de St. Pierre de Montmartre. Ook
hier is het binnen groots, maar kaal. Als je verder loopt, kom je
door straatjes waar souvenirshops en eettentjes aan elkaar geregen
zijn. Het is er bijzonder druk en er staan overal kunstenaars die
hun brood verdienen met toeristen natekenen. Daar gaan we niet voor
zitten.
We zitten een tijdje heerlijk in de zon op de trappen voor de
Sacré-Coeur en als de mis voorbij is, lopen we nog een keer terug
naar binnen en je mag even op de banken zitten. Nu kun je het
mozaïek goed zien.
We lopen terug naar een taxi en die brengt ons weer naar de
metrohalte. We stappen uit bij
Les Halles. Dit was vanaf 1183 de
plek van de voedselmarkt. Napoleon wilde de markt overdekken en liet
gigantische gietijzeren hallen bouwen. Maar in 1960 werd dit toch
erg onpraktisch. De hallen werden gesloopt en er bleef een enorm gat
achter. Dit gat werd in de jaren tachtig gevuld met een 4
verdiepingen tellend ondergronds winkelcentrum. Boven de grond is
een prachtige tuin aangelegd die ervoor zorgt dat de gevel van de
prachtige kerk St. Eustache goed uitkomt. Ga vooral deze kerk wél
in, want dit is een voorbeeld van een rijkelijk gedecoreerd
kunstwerk. De buitenkant is mooi, de binnenkant is mooier. Hij wordt
op dit moment gerestaureerd, dus het kan alleen maar nóg beter
worden.
Bekijk
HIER op GoogleMaps hoe het eruit
ziet van boven.
We gaan nog één keer uit eten en lopen dan nog één keer een rondje
langs de Seine. We slapen nog één keer in het hotel.
Maandag 28 april
We doen lekker rustig aan. Uitslapen,
laat ontbijten, tassen inpakken en een taxi naar het station.
Natuurlijk zijn we veel te vroeg (dat hoort ook wel bij ons) dus ik
maak buiten nog foto's van
Gare Du Nord en de ingang van de
Metro, ontworpen door
Hector Guimard.
Dan rijden we pijlsnel naar Brussel en vanuit daar met een normale
snelheid naar Rotterdam.
We hebben ontzettend veel gezien en toch
waren we eigenlijk nog niet uitgekeken. De Arc de Triomphe stond nog
op ons lijstje, maar als je eenmaal op de Eiffeltoren én de
Montmartre hebt gestaan, is dat eigenlijk niet nodig.
Extra informatie te vinden op internet.
Laat je niet afschrikken door alle schreeuwerige reclame voor hotels
en reizen. Zoek er tussendoor en vind praktische informatie.
Je kunt niet alles voorspellen,
wij hebben bijvoorbeeld erg geluk gehad met het weer. maar door je goed voor te bereiden,
heb je ter plekke veel meer rust! Als je ook gaat: veel plezier!!
Vond je
het een leuk verhaal? Nuttige tips gevonden?
Laat
dan even een berichtje achter
in mijn gastenboek en zet er even bij welk reisverslag je hebt
gelezen!
Bedankt papa en mama!
Ik heb Parijs gezien!!
terug naar de INDEX kan hier
|