|
Ook bij dit reisverslag zijn alle
onderstreepte woorden gelinkt naar een gerelateerde pagina.
|
WAAR IEDEREEN RECHTS AFSLAAT, GAAT ELIZA LINKSAF Ver weg van de massa, op zoek naar de onontdekte plekjes waar je altijd verblijft in de rust en stijl van het land. |
||
|
In december 2008 hebben we al geboekt: een vlucht + appartement + huurauto via de website van reisorganisatie Eliza Was Here. Dit is het verslag van 12 dagen Kreta in Griekenland. Zondag 5 juli + nacht 's Ochtends neem ik de gelegenheid om online in te checken en stoelen te kiezen. Ik heb nog slaap in mijn ogen en doe iets verkeerd. OJEE nu zitten Timo en ik ineens 14 rijen uit elkaar! Er is niks meer aan te doen: Transavia is niet bereikbaar in het weekend. Dan maar koffers inpakken en een late trein naar Schiphol. Onze vlucht van maandagochtend 7.05 uur betekent dat we lekker vroeg in Kreta zijn, maar ook dat we al om 04.35 kunnen inchecken. Als we aankomen om een uur of 12, hangen we wat rond. Om 2 uur ga ik eens vragen hoe het zit met die stoelen en nu blijkt dat we dit nog kunnen veranderen en de bagage afgeven! Heerlijk want na de douane (eigenlijk is dit de marechaussee) zijn de stoelen VEEL behaaglijker. Maandag 6 juli Goede vlucht van 7.05 -11.35h lokale tijden. Het is hier een uur later, dus de vlucht duurde 3,5 uur. Dan met een bus van het vliegtuig naar de bagageband. Twee mensen controleren iedereen die aankomt via een warmtescan op een beeldscherm, vanwege de Mexicaanse griep. 12.00h Bij de balie van de huurauto Hertz, horen we dat de auto volgetankt wordt afgeleverd en met lege tank weer moet worden ingeleverd. De tank benzine betaal je dan. Sluw, want niemand riskeert het om met (bijna) lege tank naar zijn thuisvlucht te rijden. Er is een volledige verzekering dus eventuele schade is geen probleem. We hebben op internet bij Zoover al gelezen dat de rit naar het appartmenten-complex Ktima Kares best een spannende onderneming kan zijn in het donker. Nou, zelfs als je in daglicht aankomt is het spannend. De weg richting het nabijgelegen Tylissos is geasfalteerd, maar de binnenweg naar Ktima Kares niet. Het gaat hier om een grint-zand-weg met afwisselend stukjes beton, haarspeldbochten en redelijke dalingen/stijgingen. Een avontuur! Het huis is prachtig. Van een geschakelde woning zoals op de foto, krijg je de helft. Dat betekent 3 verdiepingen op een helling: op de 1e etage een tweepersoons bed; op de begane grond een badkamer met douche en toilet; een keuken; open haard en zitkamer met TV; op de verdieping daaronder nog een tweepersoons bed; een jacuzzi; een aparte badkamer met wastafel en toilet en openslaande deuren naar het terras. Verder zitten overal balkons en airco. Het is heerlijk. Water wordt verwarmd door zonnepanelen, dus erg milieuvriendelijk! Maar als je 's avonds in bad gaat, kun je 's ochtends niet warm douchen of afwassen. We zijn moe (want een nacht bijna niet geslapen) en dus installeren we onze spullen en vertrekken naar het zwembad. Het is hier druk met gasten (voornamelijk gezinnen met kinderen uit NL en DU) maar erg gezellig. We eten 's avonds een heerlijke Griekse salade en lekker gegrild vlees in de taverne. Bij de rekening krijg je altijd een klein gratis toetje. Dit is vaak een klein flesje raki met twee glaasjes en een stuk meloen. WIST U DAT... ...op Kreta de vluchtstrook gebruikt wordt als rijbaan? ...op de snelweg zomaar een bordje met 40km kan staan? ...geiten vaak loslopen en dus op straat rondwandelen? Dinsdag 7 juli We worden laat wakker en hebben het ontbijt blijkbaar gemist. Toch krijg ik van twee Grieks sprekende dames wat brood, beleg, cake, fruit en yoghurt mee. Lekker en genoeg voor ontbijt en lunch. Vandaag maar even boodschappen doen. Ik wil naar het strand. We rijden door het binnenland en het is een prachtige route richting Agia Pelagia maar we rijden verkeerd en komen uit bij Ligaria. De zee is erg rustig maar we zijn blij met onze waterschoentjes! Het strandzand is loeiheet en je verbrandt bijna je voeten voor je in het water bent. Verder zijn er naast zandstranden ook kiezelstranden en soms rotsen in zee. Op ieder strand waar wij waren, kost het huren van 2 ligbedjes en een parasol voor een dag € 6 en het maakt niet uit hoe laat je aankomt. We eten in een restaurantje aan het strand. Heerlijk. Dan rijden we door het plaatsje Gazi, daarachter zit een Lidl waar we boodschappen doen. Supermarkten zijn minstens net zo lang open als in Nederland; tot 21 uur. WIST U DAT... ...het betalen voor ligbedjes meteen zorgt voor een schoon strand? ...het kraanwater op Kreta wel veilig is om te drinken, maar niet lekker? ...een bevroren fles water de hele dag lang smelt en dus koel water geeft? Woensdag 8 juli Vanaf vandaag ontbijten we steeds met brood en beleg van de Lidl. Dan smeren we meteen brood voor de lunch en die nemen we mee. Op een website zag ik dat het Votomos-meer een zoetwater meer is, waar je kunt zwemmen. Dat lijkt me geinig; zoetwater op Kreta. We rijden via een B-weg, die op mijn plattegrond een groen randje heeft. Dat betekent: schilderachtig traject. Dat is zeker zo. Achtereenvolgens komen we langs/door: Tylissos, Gonies, Anogia en Zominthos. Het is een prachtige route door de bergen en langs het Nida Plateau, alleen vergissen we ons in de afslag en komen we langs Analipsi. Op een parkeerplaats staat een bord met informatie. We zijn bij de Ideo Andro; dé grot van het Ida gebergte. Deze bergketen bevat de grootste berg van Kreta: Timios Stavros van 2456 meter. In deze grot zou Zeus zijn geboren of opgegroeid. We vragen enkele andere toeristen naar hun wandeling; het is zo'n 20 minuten bergop lopen, maar niet echt de moeite waard, zeggen ze. We lopen er toch heen en het is erg gaaf. Een ontzettend koele plek in zo'n warm gebied. Er is (achteraf gezien) ook een pad naar toe, dat breed genoeg is om met een auto omhoog te gaan. Er wordt hard gewerkt aan een geplaveide weg en een gebouwtje bij de ingang dus het zal vast niet lang meer gratis blijven... Bij de taverne naast de parkeerplaats drinken we cola en koop ik ansichtkaarten. Helaas geen postzegels. We zien nu dat de witte wegen op de kaart echt grintwegen zijn. Dat durven we nog even niet aan. Dus het Votomos-meer wordt uitgesteld en we gaan nu via een andere route naar de kust. Onderweg zien we veel typische stenen herdershutjes, genaamd mitato of mitata. We rijden door Analipsi en Anogia en zodra we Zoniana binnen rijden, zien we overal borden met 'cave'. Nou dat willen we wel zien! Maar de entree met gids kost € 4 en op de plaatjes zien we een druipsteengrot. Helaas voor hen, daar hebben we er op onze vorige vakanties genoeg van gezien. We rijden verder via Agio Ioannis (waar er minstens 3 van zijn) naar Damavolos en via Agia naar Melidori en Exandis met als eindbestemming Bali. Hier wel postzegels en een lang toeristisch zandstrand met ligbedjes. Wij denken nu nog dat deze bij een hotel horen en gaan ernaast op het zand liggen in de schaduw van de rotsen. Later komen we erachter dat de bedjes ook verhuurd worden. Dit is een fijn strand, met douches en toiletten. De zee is vandaag rustig. Je kunt hier goedkoop en lekker eten (wij nemen hamburgers en cola) en er zijn veel parkeerplekken. Het water is vandaag erg rustig en we kunnen fijn snorkelen. WIST U DAT... ...de zon hier eerder onder gaat dan in Nederland? ...veel plaatsnamen meerdere malen op het eiland voorkomen? ...plaatsnamen op verschillende manieren gespeld kunnen worden, bijvoorbeeld Heraklion - Irakleion - Iraklion - Iraklio? Donderdag 9 juli Deze ochtend komt een schoonmaakster langs om handdoeken en lakens te verschonen. We zijn nog thuis om een uur of 11 en vertrekken na haar bezoek. Herkansing voor het Votomos-meer. We hebben een navigeersysteem voor in de auto meegenomen vanuit Nederland. Ze praat nogal typisch en we geven haar een naam (Ze heet Anita, maar we willen niemand beledigen). Op haar beeldscherm zien we alle wegen, ook de mini-zandwegen die op de kaart niet staan. Het is voor Timo ook handig omdat hij in wezen óm een berg kan zien hoe de weg verder loopt. We tanken voor € 1,15 per liter! Dat is erg goedkoop en onze auto rijdt ook nog eens heel zuinig. Deze keer rijden we over de provinciale weg die van Iraklion naar Agia Deka loopt. We slaan af bij Agia Varvara en rijden in Zaros uitsluitend via de route van onze navigatie. We komen uit bij het Votgomos-meer! Jammer alleen dat het geen recreatiewater is. Het is een afgesloten water waar ontzettend veel karpers in zwemmen. Fijne taverne ernaast en we eten een hapje. Ik zie een olijvenboom vol hangen. Dat lijkt me lekker en ik neem er eentje. Dat is toch niet zo verstandig. Wat een vieze bittere smaak! Die is nog niet rijp, denk ik nog. Maar later blijkt dat ze een jaar lang in zout water liggen voor ze klaar zijn. .jpg)
We rijden naar het zuiden; Agios Ioannis als bestemming. Een spannende route die eerst over de kleine geasfalteerde weg naar Kapataniana gaat, om vervolgens in een grintweg over te gaan. Je kunt HIER zien hoe bochtig dat is. Het eindigt op een parkeerplek waar 1 auto staat. We komen aan om iets voor 17 uur en vinden een pad naar beneden. We zien een prachtig strand in een baai van hoge rotsen. De foto hiernaast is gemaakt met een camera in onderwaterzak. Dat is wat veiliger dan zonder. Er staan 3 stellages met een rieten dak. Deze geven schaduw en dat is wel prettig in de luwe baai. Geen harde golven hier. We zwemmen een uurtje en rijden dan terug, zodat we na een nieuw bezoek aan de Lidl om half negen thuis zijn. We eten lekker pizza en bespreken de dag in de jacuzzi. Het is niet handig om schuimende middelen in de jacuzzi te gebruiken, daarom hebben we Kneipp olie meegenomen uit Nederland. WIST U DAT... ...groene olijven eigenlijk gewoon niet rijpe vruchten zijn? ...een auto-upgrade naar 4wielaandrijving niet eens zo gek was geweest? ...overal op Kreta in de bergen kleine Grieks Orthodoxe kerkjes staan? Vrijdag 10 juli Vandaag geen verre reis naar bijzondere stranden, maar een korte rit naar het strand vlakbij het vliegveld. Het is een 'public beach' dus niet gerelateerd aan een hotel. De ligbedjes en parasolletjes kosten samen hier € 5. Er zijn leuke winkeltjes, goede douche- en toiletgelegenheden en serveerservice van de bar gaat tot op het strand! De prijzen zijn niet belachelijk hoog (€ 2 voor een cola, € 1 voor een grote fles water en € 3 voor een hotdog). Er komt lekkere (dance)muziek uit de speakers op de strandwachttoren. De zee is iets ruwer dan de afgelopen dagen. Het waait maar dat is wel lekker. Timo gaat op een luchtbedje dobberen en verbrandt zijn rug. Jammer. Ik lees een beetje, maar ben vooral aan het mensenkijken. En om half zes gaan we weer naar huis. Even langs een Dia supermarkt om een klein pakje wasmiddel te kopen want we hebben een wasmachine! Heerlijk, die badlakens uitwassen. En ook handig zodat je niet de hele vakantie strategisch met je kleding hoeft om te gaan. Als we toch aan het rijden zijn, kunnen we ook wel even zoeken naar de goede route naar Knossos morgenvroeg. We hebben gehoord dat we er vroeg moeten zijn, om de meute voor te zijn. We hebben onze 'touroperator' Anita nog een update gegeven voor we weggingen, maar de nieuwe op- en afritten van de snelweg bij Iraklio zijn een raadsel voor haar. Uiteindelijk lukt het en we horen dat we morgenvroeg om 8 uur welkom zijn. WIST U DAT... ...de flitskasten langs de snelweg nog ingepakt waren? ...de boetes op Kreta heel hoog zijn? ...wij blij waren, omdat we niet goed wisten hoe hard je precies mocht? Zaterdag 11 juli We rijden weg om half 8!! Dat is erg vroeg voor op vakantie. We zijn speciaal zo vroeg weggegaan omdat Knossos de drukste toeristenplek is van Kreta. Er komen iedere zomer duizenden bezoekers met busladingen vol. De beste tijden om te komen zijn 8 uur 's ochtends (bij opening) en van 19 tot 20h 's avonds (bij sluiting). Deze tijden zijn het minst druk en het minst warm. Knossos is een ruïne van een Minoïsch paleis. Dit is een zeer oude beschaving die teruggaat tot 3500 voor Christus. Er zijn stukken van gerestaureerd en archeologen hebben een tekening gemaakt van hoe het er ooit uitgezien zou moeten hebben. Dat is indrukwekkend! De entree is € 6 pp. En wat krijg je daarvoor? Voornamelijk veel ruïne en stof en veel bordjes met: 'Zo is het waarschijnlijk gegaan,' en 'Dit is het waarschijnlijk geweest'. Persoonlijk vond ik dat juist níet indrukwekkend, vooral omdat alle beroemde fresco's zijn weggehaald en in een museum gezet. Wat je nu nog ziet is nagemaakt. Jammer. We rijden weg om 9.30 (als er al een stuk of 6 bussen zijn aangekomen). In het boekje dat bij mijn plattegrond hoort, staat dat de Grot van Zeus heel ergens anders is, dan waar wij hem hebben gezien. We rijden via de snelweg naar Malia en nemen hier de afslag richting de hoogvlakte. We komen langs een zeer opzichtig erf met veel bordjes en windmolens en auto's. Wat is hier gaande? Er staat een Homo-Sapiens-Museum! We lachen ons suf om de bordjes die erbij staan en besluiten de gok te wagen. Entree € 3 pp. Het is een klein openluchtmuseum met hierin de grove uitzetting van de eerste mensen tot nu. Als je er ooit langskomt en je hebt een béétje humor, moet je echt even naar binnen gaan. Het is tussen de dorpjes Ano Kera en Pinakiano. Voordat we het museum binnengaan zien we een grote vogel in de lucht. Het is de vale gier!! Heel bijzonder om deze grote vogel in het echt te zien.  Ik lach me een kriek om de souvenirs die te koop zijn en ben erg blij dat we naar binnen zijn gegaan. We drinken nog wat op het terras met uitzicht en rijden dan door naar Psihri waar we de bordjes volgen naar de grot. We betalen € 2 om de auto te parkeren en wandelen naar boven. Er zijn twee routes: een rotserige steile en een geplaveide haarspeldbochten route. Neem a.u.b. geen ezeltje (voor enkele reis € 15 en retour € 20) want zodra je erop zit, wil die ezel niet naar boven en krijgt hij stokslagen tot hij er is. Heel zielig. Eenmaal boven is er weer een entreeheffing. De grot kost € 4 pp en wat krijg je daarvoor? een druipsteengrot. De meningen zijn verdeeld; is Zeus geboren in het Dikti gebergte of in het Ida gebergte? Is hij misschien geboren in de ene en opgegroeid in de andere grot? Het kan zijn dat de druipsteengrot later ontdekt is en men dacht: 'Oh, deze is mooier, dan zal het hier wel geweest zijn...'. Maar het blijft een mythe. We vragen aan Anita hoe we naar huis moeten en nemen daar een duik in het zwembad. Dan 's avonds nog even een lichte maaltijd van Cup-a-Soupje met brood en meloen met ham op ons balkon. Zondag 12 juli Vandaag rij ik. Meestal rijdt Timo in berggebieden, maar ik heb er nu wel zin in. Timo en Anita leiden me richting Rethimnon en ze zoeken een strandje met ligbedjes en parasolletjes. Maar dat is nog niet zo eenvoudig! We komen uit in het badplaatsje Skaleta. Hier staan mijn geliefde parasolletjes (motto: liever niet bruin dan verbrand) en er zijn zelfs douches! Daar houd ik van. De wind is hard, dus de zee is ruig. Er komt warempel een wolk voor de zon om half vijf en om vijf uur rijden we naar huis. Even douchen en zoutvrije kleren aan, daarna gaan we een avondwandeling maken door Iraklion. We parkeren de auto buiten de stadsmuur en lopen door de hoofdstraat naar de binnenstad. De stad is leeg. Het is zondagavond en er is hier niets te doen. Alle winkels zijn dicht. Er is wel een kerk open. Ik wikkel mijn sjaal om schouders en we zien binnen alle pracht en praal. Oei, de straatnaambordjes zijn in het Grieks en mijn plattegrond van Iraklion heeft de Europese vertaling. Dat wordt niks. Als we een oude man de plattegrond laten zien, wijst hij ons de weg naar de beroemde fontein. Eenmaal aangekomen is het een desillusie: hij staat droog en is volgekalkt met graffti. Ik wil mijn fototoestel pakken om het vast te leggen, maar de oude man komt eraan en zwaait 'nee' met zijn vinger. Oh? Dit is het niet? Waar is het dan? Hij kan alleen Grieks en mijn Hoe-en-Wat-boekje ligt in de auto... Uiteindelijk neemt hij ons mee op pad en loopt helemaal naar de goede fontein. Hij heeft ons gebracht! Lief! Om de fontein is een plein met allemaal eettentjes. Er komt een man naar ons toe die vraagt of we op zijn menukaart willen kijken. Ja hoor. Maar we willen ook verder kijken. De man zegt dat we niet naar de buren moeten gaan. Dat zijn oplichters. Ik zeg hem dat hij niet zo gemeen moet doen tegen zijn collega's en dat ik nu natuurlijk direct bij de buren ga kijken!! Zelfde prijzen, zelfde gerechten, leuke oranje tafelkleedjes. Niks oplichter. Hier gaan we zitten. Recht tegenover meneer 1. Grijns. We eten heerlijk hier bij de Four Lions, genoemd naar de vier leeuwen op de fontein. De obers zijn vier oudere mannen en ze hebben veel lol samen. We zijn hier in de stad en willen graag internetten. Maar nergens een internetcafe te bekennen. Misschien moet je dan in de buitenwijken zijn. De haven is wel leuk, maar jammer dat er een drukke weg vol auto's voorlangs loopt. Wij hebben het wel gezien, lopen terug naar het plein, eten een ijsje en gaan met de auto weer naar huis. WIST U DAT... ...Kreta vol staat met bruine toeristeninformatie bordjes? ...Kreta vol staat met Pas op voor Koeien bordjes? ...Kreta heel weinig koeien heeft (wij zagen er 1), en verder alleen geiten? Maandag 13 juli Vandaag gaan we naar de tweede trekpleister op Kreta; het melaatseneiland Spinalonga. Eigenlijk heet het grote eiland dat met een weg is vastgemaakt aan het vasteland Spinalonga en heet het kleine fort (waar het allemaal om draait) Kalidonia. Toch zegt iedereen dat hij naar Spinalonga gaat. Dus dat doen wij ook. Ik heb last van reisziekte, daarom nemen wij niet de lange route vanaf Agios Nikolaos maar de korte route vanaf Plaka. Een retour kost € 8 pp, de boot gaat iedere 35 minuten en hij vaart er naar toe in 5 minuten. Nergens last van. De entree op het eiland is € 2 pp en we hebben het geluk om bij een groep met gids te komen. De gids loopt normaal mee over het eiland, maar haar voet is gebroken dus doet ze de korte informatie even snel. Iets over een hoofdstraat met bakker en slager en kerk, iets over een stuk gerestaureerd omdat het geplunderd is, iets over het kerkhof dat steeds hergebruikt werd vanwege de grote hoeveelheden doden... We lopen rond, maken heel mooie foto's, verbazen ons opnieuw over het blauw van de zee en genieten van de frisse wind die vandaag hard waait.  We gaan terug met de boot en rijden nog een stukje het land in naar het windmolenpark van Agios Ioannis (nr. 2). Helaas kunnen we hier niet afdalen naar de kustlijn; er staat een hek voor. We rijden door naar Agios Nikolaos en parkeren de auto voor € 4. In Iraklio waren alle winkels dicht, omdat we op zondag kwamen. Maar hier zijn toeristen zeer welkom. De winkeltjes puilen uit met typische souvenirs van Kreta; olijfolie, olijfzeep, olijven zelf, kruiden in alle soorten, honing en noga. Wat me opvalt is dat hier veel winkeltjes schelpen verkopen. Dat is vreemd want ik kan op geen enkel strand een schelpje vinden! Alleen steentjes. We lopen door de stad en vinden een internetcafe. Het is er druk met jongeren die online spellen spelen, maar er zijn nog 2 pc's vrij naast elkaar. Lekker een uurtje (in de kou!! de airco staat hard) het nieuws lezen (Michael Jackson is begraven) en mailtjes lezen en beantwoorden. Daarna wandelen we naar het mooie Voulismeni meer en bij een bord met het Nederlandse 'Niet goed Geld terug' gaan we zitten. De eigenaar van het restaurant The Blue Lagoon is getrouwd met een Nederlandse en zijn kok is erg goed. Ons eten is heerlijk en we gaan pas om negen uur weer weg. En dan is het donker. Dinsdag 14 juli Een simpele dag. We zijn laat wakker, gaan in bad, ontdekken een kleine nieuwe wespenkolonie zo groot als een bierviltje, gaan dit even melden bij de baas, die meldt dat ze dit snel verhelpen, we gaan boodschappen doen bij de Lidl en eten een ijsje op ons balkon. De wespen zijn druk met het bouwen van het nest: ze hebben geen interesse in onze zoetigheid. Ze lijken iets anders dan onze normale Nederlandse wespen dus dan zij het vast te papierwespen. Hun nestje zit bij het begane grond terras en dat gebruiken we toch niet. Om drie uur 's middags nemen we de auto en rijden we weer naar Liguria. De rotsen hier zijn gaaf, vooral als er zoveel wind staat. De golven zijn hoger dan de vorige keer en het water spat en kolkt dat het een lieve lust is. We eten lekker in Taverne Liguria en rijden pas weg als het donker is. Woensdag 15 juli Rethimnon heeft een mooie burcht en we zijn daar nog niet geweest. Dus rijden we lekker via de snelweg en parkeren in een buitenwijk. We lopen de heuvel af richting de binnenstad en worden aangesproken door een meneer die een korte enquete afneemt. Vervolgens krijgen we als dank een kraskaart en warempel; ik heb de benodigde 3 palmboompjes! Dan win ik dus óf een mini videocamera, óf een vakantie, óf een miniradio. En dat moeten we dan ophalen met een gratis taxirit naar een plek buiten het centrum. Ja. Wat een toeval zeg, dat ik dat net gewonnen heb! Gelukkig heeft Timo ook een kaart gekregen. En warempel; hij heeft OOK 3 palmboompjes. Hiermee kunnen we de man laten zien dat we zijn reclamestunt wel doorhebben. We gaan NIET met zijn reclame-taxi mee om vervolgens op een afgelegen hoekje van de stad een prutsradio van 4 euro te krijgen. Leuk geprobeerd. Wat we wel doen? Rondlopen door de leuke steegjes die eruitzien als Italië. Er zijn souvenirwinkeltjes en eettentjes en allerlei andere winkeltjes, zoals deze hiernaast met kussentjes. Ik moet meteen denken aan Herman Finkers, maar het is alleen leuk als je dat kent 'Verkoopt u ook kussentjes?' Het stinkt in al die steegjes wel behoorlijk naar rioollucht. We lopen naar de burcht en betalen € 4 pp entree. Jammer. Dit is ook weer zo'n ruïne met een paar herstelde stukken. Het is er warm en het enige leuke is het uitzicht. We zijn ook blij dat het hard waait, anders was het hier niet uit te houden. We rijden terug richting Iraklion, slaan af bij Bali, komen bij hetzelfde serveerstertje als vorige week en ze herinnert zich ons! Wat leuk! Cola € 1,80, tosti € 2,50. We vragen eens of we ook op de bedjes mogen, of dat deze bij een hotel horen. De gele bedjes zijn vrij voor iedereen. We nemen het ervan. Ligbedjes + parasolletje € 6, fles water € 1, hoge golven gratis, zon duurbetaald want toch verbrand. We brengen om half 8 onze spullen in de auto en gaan terug om te eten. Een Griekse salade en appelsap voor mij, een Souvlaki en cola voor hem, samen € 14. Thuis nog een ijsje en een biertje en wassen en ophangen en badderen en slapen. WIST U DAT... ...de provinciale wegen gewoon dwars door een dorpje gaan? ...het dan best spannend is als je een vrachtwagen tegen komt? ...de Kretenzers zelf gewoon op straat op een stoel voor hun huis zitten? Donderdag 16 juli Ohjee vandaag is de een na laatste dag! Morgen vertrekken we al. Vandaag gaan we eerst nog naar de Imbroskloof of Imbros Gorge. Het is ons te ver om naar de beroemde Samariakloof te rijden en bovendien is dat een wandeling die uitkomt op het strand. Dan moet je met een boot terug. No way. De Imbroskloof komt uit bij een verharde weg en je neemt een taxi terug. Beter. We lezen dat het twee uur duurt, en dat er redelijk wat schaduw is, zodat hij ook overdag te lopen valt. We hebben gelukkig bergschoenen aan, want de rivierbedding waar je door loopt, bestaat volledig uit keien en kiezels en rotsen. We zagen ook mensen met sandalen, maar als je dan zwakke enkels hebt...  De wandeling begint op 750 meter boven zeeniveau en eindigt op 30 meter. Het is op zich prima te wandelen, maar ik had er moeite mee om overzicht te houden. Ik wil graag op de grond kijken zodat ik niet val, ik wil graag omhoog kijken omdat de rotsen zo majestueus zijn. Beide vind ik lastig. We stoppen vaak voor foto's en pauzes (water drinken, appelsap drinken, water lozen...) en uiteindelijk doen we er precies 3 uur over. Dat laatste stuk is slopend, als je op internet leest dat iedereen er 2 uur over doet. Maar of we nu langzaam lopen of teveel foto's maken; we hebben het gered. En ik ben blij dat ik die Samaria van 7 uur niet ben gaan doen. We delen een taxi met twee heren en hij brengt ons terug naar de parkeerplaats in Imbros. Dat kost € 15 per stel. We moeten zoals in het begin gezegd de tank van de auto zo leeg mogelijk krijgen, voor we hem inleveren. Bij Bali begint het lampje te branden, bij Sisi zit ik in de rats en na 4 kilometer maken we een illegale U-bocht om aan de overkant van de weg te tanken voor 10 euro. Jammer: dat blijkt weer een kwart tank te zijn! Vrijdag 17 juli Vertrekdag, uitcheckdag, laatste dag, stranddag!! De volgende gasten komen pas 's middags aan, dus wij mogen om 14 uur uitchecken in plaats van 12 uur. Zo hebben wij twee extra uurtjes en de schoonmaaksters genoeg tijd om alles weer spic en span te maken. We kregen deze week van Eliza een sms dat onze terugvlucht veranderd is van 20.30 naar 22.30 uur. We proberen deze tijd nog te verifiëren maar er is niets te vinden op internet, dus het zal wel goed zijn. Het is verstandig om 2,5 uur van te voren op de luchthaven te zijn dus dat is om 20.00 uur. Eerst wil ik graag onze bagage hier achterlaten tijdens de stranddag, om nog terug te komen voor een douche en inpakken van de zwemspullen. Maar ik bedenk me en wil liever gewoon meteen alles meenemen. Ik regel het op de parkeerplaats wel. De eindrekening voor het eten wordt niet geaccepteerd door de creditcardmachine. Gelukkig hebben we cash. We zwaaien Ktima Kares uit en rijden naar Agia Pelagia. Op de tweede vakantiedag reden we verkeerd, nu weten we hoe Griekse wegen en bordjes werken en we rijden naar het hoofdstrand. Het strand waar ik veel over gelezen heb; toeristisch, maar met veel voorzieningen. Misschien is er wel een douche? Nee. Dat niet. Druk en toeristisch is het wel. Parkeren € 2 en al lijken alle parasolletjes bezet: je pakt gewoon een nieuwe uit een grote bak en er komt vanzelf iemand om zijn € 6 op te halen. Ik vermaak me opperbest met snorkelen en ik maak veel onscherpe foto's met de camera in de onderwaterzak. Dan blijf ik achter een scherp schelpje op een rots haken. Voet stuk. Weinig bloed, veel zout in de wond en pijnlijk. Gelukkig hebben we de koffers mee en ik haal met een pincet alle zandkorrels uit de wond, koop waterdichte pleisters bij de apotheek en loop een beetje mank, maar da's alles. 18.45 vertrekken we richting vluchthaven. 19.15 zijn we er om de auto in te leveren. 20.00 zitten we klaar bij de incheckbalie 20.15 zijn onze koffers ingeladen en gaan wij onze laatste Griekse salade eten. 21.00 zelf langs de marechaussee (nee ik heb niks in mijn zakken!) 22.30 geplande vliegtijd, maar vertraging. enzovoort enzovoort. De douane op Schiphol doet ook al zo gek en we staan wel een half uur voor een dichte deur. Ze doen een beetje zenuwachtig en opgefokt, laten heel soms iemand door, maar het blijft lang wachten. Tot ineens de deuren open gaan en iedereen mag doorlopen. Geen idee waarom en dat zal ons ook nooit verteld worden. Timo's zus heeft al die tijd op ons gewacht en nu mogen we instappen en naar huis! WIST U DAT... ...de Kretenzers soms schietoefeningen doen op verkeersborden? ...Kreta zo hoog is, dat er in de winter een ski-oord is? ...Wij ons afvragen of de lokale bevolking het daarmee eens is? .jpg)
 Home |
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)